Slangen zijn niet eng
Afgelopen herfstvakantie ging ik met Marjolein Marreveld van het Bijbels Museum op bezoek bij de familie-activiteit Slangen zijn niet eng in Museum Krona. Hier is de tentoonstelling Uit het paradijs te zien, een coproductie met het Bijbels Museum waar ik momenteel stage loop. Deze expositie neemt ‘de levensreis van de mens’ als centraal thema, geïnspireerd door de ideeën van filosoof Carl Gustav Jung over de mens, kunst, het onbewuste en symboliek. De tentoonstelling brengt in verrassende combinaties en langs kronkelende paden hedendaagse kunstwerken samen met historische meesterwerken. Ieder mens bewandelt, op zoek naar zichzelf, een kronkelend pad. Dit pad wordt gerepresenteerd door de slang, een dier dat staat voor transformatie, de dood, heling en verleiding.
Museum Krona heeft bij de tentoonstelling een kinderactiviteit ontwikkeld in samenwerking met Stichting Herpetofauna, die zich inzet voor bedreigde reptielen en amfibieën en hun leefomgeving. Een activiteit dus die helemaal aansluit bij het kronkelende pad – de slang – uit de tentoonstelling. Lijkt het je leuk om er ook een keer bij te zijn? Schrijf je dan in voor de volgende editie, vrijdag 27 december in Museum Krona.
Koude schubben
Bij aankomst verwenden de vrijwilligers van Museum Krona Marjolein en mij met koffie in het gezellige museumcafé. In de educatieruimte troffen we een zaal vol enthousiaste kinderen. Al snel begon Rogier Rossem, oprichter van Stichting Herpetofauna te vertellen over dinosauriërs, reptielen en slangen. Waarnaar de kinderen aandachtig luisterden. Hij begon met wat huisregeltjes: het was erg belangrijk dat de slangen en hagedissen die het publiek ging ontmoeten zich op hun gemak voelden.
Rogier liep naar achteren en kwam terug met een grote, bruingroene hagedis op zijn arm. Al vertellend liet hij het dier aan de kinderen zien. Ook stelde hij hen vragen, wat ervoor zorgde dat ze beter naar het dier keken. Nadat elk kind (en ouder) de hagedis had bekeken liep hij weer naar achter. Hij kwam met een bruine slang met een gevlekte buik. Ook dit dier liet hij aan iedereen zien. Zo ging het steeds verder, totdat het tijd was voor de laatste slang: een enorme albino boa constrictor!
Tot slot mocht elk kind, onder begeleiding van Rogier en zijn collega, een reptiel aanraken. Ze gingen netjes in de rij staan en wachtten geduldig op hun beurt om twee van de slangen te aaien. Zo konden ze deze niet alleen van nog dichterbij bekijken, maar ook voelen hoe koud hun schubben waren. Dit ging op een hele professionele, rustige manier waardoor de ervaring fijn was voor zowel de kinderen als de slangen.
Nadat iedereen de kans had om de slangen aan te raken, bracht Rogier de dieren naar achteren. Het was tijd om een beetje te ontspannen. Er stond limonade en wat lekkers klaar. Na de pauze werd er geknutseld. Op prachtig gedecoreerde tafels lag papier, verf, stiften, potloden en glitters. Hiermee konden de kinderen hun eigen slang maken. De creativiteit stroomde want ik heb de meest kleurrijke, beglitterde slangen van mijn hele leven gezien!
Dierenwelzijn voorop
Na afloop heb ik nog kort met Rogier gesproken over Stichting Herpetofauna. De non-profit organisatie zet zich dagelijks in voor het bevorderen van dierenwelzijn, specifiek reptielen, amfibieën en geleedpotigen. Ik vond het fijn om te zien en te horen met hoeveel respect Rogier met de dieren omging. Gedurende de middag was het dierenwelzijn de belangrijkste factor. De hagedissen en slangen konden zo op een respectvolle manier worden ingezet voor het informeren van de aanwezige kinderen en ouders.
Geslaagde middag
Ik vond het een geslaagde middag. De kinderen en ouders, Marjolein en ik hebben op een leerzame manier geleerd over verschillende reptielen zoals de slangen en hagedissen. We konden ze van erg dichtbij bekijken. Rogier vertelde alles zo spannend dat zelfs de jongste kinderen er de aandacht bij hielden. Ik vond het ook erg leuk om de geknutselde slangen te zien! Alle slangen die ik live heb gezien komen terug in de tentoonstelling. Bijvoorbeeld in het videokunstwerk Spawn van Juul Kraijer, waarin twintig jonge pythons kronkelend over het gezicht van een vrouw krioelen. Zo maakte de activiteitenmiddag een prachtige sprong naar de tentoonstelling, waarin het kronkelende pad langs al de kunstwerken de slang als het ware representeert.
Oktober 2024
Niobe Goudeketting
